Tijdens de oogst van de aardappelen worden dikwijls enkele knollen met een bruine, ruwe maar nog harde schil, of slechter nog een zwarte, ietwat weke aardappelhuid gevonden. In het eerste geval gaat het om schurft, in het tweede geval om aardappelplaag die de knol aangetast heeft.
Schurft
Klik voor vergroting
Kenmerken
Aardappelen met schurft zijn nog bewaarbaar. Eigenlijk is het alleen maar een schoonheidsfoutje, die mits wat handigheid bij het schillen makkelijk kan verwijderd worden. De smaak wordt niet beïnvloed, ook voor de bewaarbaarheid stellen zich geen problemen.
Het is een verkurking van de aardappelhuid, als gevolg van aantasting door een grondschimmel. Deze verkurking kan oppervlakkig zijn of diep (pokken). Niet de smaak, wel de handelskwaliteit wordt hierdoor negatief beïnvloed. In schurftplekkenkan gemakkelijk vuil ingesloten raken.
Oorzaken
Bij de liefhebber wil het nog al eens voorkomen dat er kalk gestrooid wordt over de hele tuin, ook op de plaats waar de aardappelen geteeld zullen worden. Dit is zowat de hoofdoorzaak van schurft bij aardappelen. Verder zijn droogte en (als oorzaak van deze droogte) lichte grond ook bevorderlijk voor een aantasting door schurft.
Schurft bij aardappelen komt vrij algemeen voor, maar meestal niet in heel erge mate.
Aardappelplaag
Klik voor vergroting
Oorzaken
Als bladeren en stengels aangetast zijn door aardappelplaag zullen de knollen dikwijls ook aangetast worden. Als er gekeken wordt naar de mate van tolerantie tegen aardappelplaag wordt er ook dikwijls een onderscheid gemaakt tussen plaagtolerantie voor bovengrondse delen en voor de aardappelen zelf.
Kenmerken
De knollen vertonen langs de buitenkant zwarte vlekken die zwart en waterachtig zijN Knollen aangetast door aardappelplaag worden best zorgvuldig uitgesorteerd om te vermijden dat ze tijdens de bewaring verder onheil aanrichten.
Geef een reactie